Το πόδι της Φουμίκο / Το κλειδί - Τανιζάκι

Τον τελευταίο καιρό όπως έχετε καταλάβει, προσπαθώ να κάνω το ακατόρθωτο - να μειώσω όσο το δυνατόν περισσότερο γίνεται τα αδιάβαστα και που η αλήθεια είναι πως έχω άπειρα - τόσα που ντρέπομαι και να τα μετρήσω! Το μόνο σίγουρο είναι πως έχω βιβλία για τα επόμενα τρία χρόνια, όπως το υπολογίζω! 😝 

Έτσι, ανατρέχω στη βιβλιοθήκη μου και ψάχνω βιβλία, συγγραφείς και διάφορα είδη και διαλέγω να διαβάσω κάτι ανάλογα με τη διάθεση ή όταν κάποιο βιβλίο θα μου κάνει το κλικ! Αυτή τη φορά, αποφάσισα να διαβάσω έναν συγγραφέα του οποίου έχω δυο βιβλία, «Το πόδι της Φουμίκο» και «Το κλειδί» του Ιάπωνα συγγραφέα Τanizaki. 

Και τα δυο βιβλία, αν και διαφορετικά σε έκταση έχουν μια κάπως κοινή θεματολογία. «Το πόδι της Φουμίκο» είναι μια νουβέλα, και μέσα σε αυτήν βλέπουμε τον έρωτα ενός συνταξιούχου με τη γκέισα Φουμίκο, και πιο συγκεκριμένα με το πόδι της! Μαγεύεται τόσο από την ομορφιά του, που αναθέτει σε έναν φοιτητή της Σχολής Καλών Τεχνών να το αποτυπώσει. Ο φοιτητής, που είναι και ο αφηγητής, ξεκινάει τον πίνακα, όμως σύντομα θα μαγευτεί και αυτός από το πόδι της! Η αλήθεια είναι ότι αναρωτιόμουν που μπορεί να καταλήξει η όλη ιστορία - καθώς στο μεγαλύτερο μέρος της είχε απλώς περιγραφές - , και η αλήθεια είναι ότι κάπου κατέληξε! Πιο συγκεκριμένα στο τέλος, ο κάθε ένας από τους τρεις ήρωες καταφέρνει να πάρει αυτό που θέλει, με έναν αρκετά ιδιαίτερο τρόπο! 

Αν και μικρό σε έκταση, είχε ωραίες περιγραφές και είναι από τα βιβλία που διαβάζονται μπαμ μπαμ! Το έργο του Tanizaki αναφέρεται συχνά στον φετιχισμό, όμως στο συγκεκριμένο έργο διαβάζουμε για αυτό το φετίχ 8 χρόνια πριν την πρώτη εκτεταμένη αναφορά του Φρόυντ, ενώ είχε προηγηθεί ένα ακόμη πιο σύντονο διήγημα του με το ίδιο θέμα, το Τατουάζ. Ήταν ένα ερωτικό ανάγνωσμα αλλά όχι με τον τρόπο που θα περίμενε κανείς.

Στη συνέχεια καταπιάστηκα με «Το κλειδί» το οποίο και λάτρεψα! Είναι μεγαλύτερο σε έκταση, και έχει την μορφή δυο ημερολογίων! Για την ακρίβεια, έχουμε δυο ήρωες στην ιστορία αυτή, ένα παντρεμένο χρόνια ζευγάρι, που ενώ έχει το πάθος μέσα του η μεταξύ τους σπίθα έχει χαθεί. Το βιβλίο είναι στην ουσία το ημερολόγιο του άντρα και εναλλάξ της γυναίκας. Σε αυτό το ημερολόγιο, ο κάθε ένας από αυτούς αποτυπώνει κρυφές σκέψεις και πάθη ενώ σύντομα ξεκινάει ένα «παιχνίδι». Κάθε ένας από το ζευγάρι, γράφει με σκοπό - και ελπίδα- να το διαβάσει στα κρυφά ο άλλος. Μέσα από τις σελίδες λοιπόν γινόμαστε και εμείς συνένοχοι και μπαίνουνε από την κλειδαρότρυπα στην περίεργη ζωή αυτού του ζευγαριού, περνώντας από διάφορα στάδια, και πότε  παίρνοντας το μέρος του ενός και πότε του άλλου! 

Πίσω φυσικά από την σεξουαλικότητα - που αφορά το μεγαλύτερο μέρος του βιβλίου - κυριαρχούν ένα σωρό ακόμη συναισθήματα, από πάθος, μίσος, εκδίκηση, ζήλεια, που εκτός από τους δυο πρωταγωνιστές έχει και…παράπλευρες απώλειες! Και φυσικά στο τέλος υπάρχουν νικητές και χαμένοι, όπως σε κάθε πόλεμο - γιατί ναι, αυτή η σχέση θυμίζει όντως πόλεμο! 

Αν και είναι αρκετά πυκνογραμμένο και μεγαλύτερο σε έκταση προσωπικά το διάβασα με μεγαλύτερη ευχαρίστηση από το προηγούμενο, ίσως επειδή έχω είχα μεγαλύτερη αγωνία και πολύ πιο έντονα συναισθήματα, ενώ όλη η μορφή του βιβλίου αλλά και η πλοκή έμοιαζε πραγματικά με παιχνίδι στο οποίο έπαιρνες μέρος ήθελες δεν ήθελες! 

Πολλά συγχαρητήρια ανήκουν και στο μετάφραση -Παναγιώτη Ευαγγελίδη- αφού και τα δυο κείμενα δεν έχαναν καθόλου στη μετάφραση, και σου μετέφεραν ακριβώς το κλίμα, τις εικόνες τον αισθησιασμό και όλη αυτήν τη διαφορετική κουλτούρα!