Μαθήματα Χημείας - Bonnie Garmus

 Ναι, έχω αγοράσει βιβλία μόνο επειδή μου άρεσε το εξώφυλλο! Ναι, έχω αφήσει καιρό στα αδιάβαστα βιβλία επειδή το εξώφυλλο δεν μου έκανε το κλικ! Το ομολογώ ! Μόνο με βιβλία όμως έτσι; Και ένα τέτοιο βιβλίο ήταν και τα Μαθήματα Χημείας! Ενώ γενικά μου αρέσουν τα χρώματα, δεν ξέρω τι δεν μου έκανε το κλικ - εδώ ίσως έπαιξε ρόλο και η χημεία που - μαζί με τα οικονομικά και τα αθλητικά - είναι κλάδοι που δεν ταιριάζουμε καθόλου! 

Όμως τούτο εδώ το βιβλίο ήταν πάρα πολύ ωραίο! Και όχι μόνο ωραίο, και ευκολοδιάβαστο, αφού οι 603 του σελίδες κύλησαν νερό! Είχε αρκετό χιούμορ, ευτυχώς όχι πολλή χημεία, αλλά η δίκη μας χημεία ήταν καλή! ( συγγνώμη για αυτό, μου βγήκε αυθόρμητα!) Παρόλα αυτά όμως, είχε και αρκετά θέματα προς συζήτηση, θέματα που από ότι φαίνεται όσα χρόνια και να περάσουν, δυστυχώς θα συνεχίσουν να μας απασχολούν. Ο φεμινισμός, η θέση της γυναίκας στο εργασιακό περιβάλλον αλλά και στην κοινωνία, η προσπάθεια ανέλιξης σε ανδροκρατούμενους χώρους όπως η επιστήμη, το να κάνεις «πίσω» και να μην μιλάς όταν σε παρενοχλούν, ο ρόλος που θέλει η κοινωνία να σου δώσει γιατί «είσαι γυναίκα», ο τρόπος με τον οποίον θα μεγαλώσεις ένα παιδί, ακόμη και τα θρησκευτικά πιστεύω, όταν αυτά εκφράζονται δημόσια σε μια συντηρητική κοινωνία, είναι κάποια από τα θέματα του βιβλίου! 

Όλα αυτά βέβαια, δοσμένα με χιούμορ μέσα από την ιστορία της Ελίζαμπεθ Ζοτ! Δε θα πω πολλά! Η Ελίζαμπεθ, επιστήμονας χημικός, εργάζεται στο Ινστιτούτο Ερευνών Χέιστινγκς. Η ζωή της αλλάζει όταν συνάπτει σχέση με έναν συνάδελφο της, υποψήφιο για Νόμπελ. Χλευάζεται, αφού οι γύρω της πιστεύουν ότι η σχέση αυτή έχει άλλους λόγους από μεριά της. Όμως η Ελίζαμπεθ κλείνει τα αυτιά και συνεχίζει! Λέει όχι στην πρόταση γάμου, και κάνει παιδί! Απολύεται από τη δουλειά της, και ξαφνικά βρίσκεται μπροστά από τα φώτα της δημοσιότητας! Και ενώ το κανάλι την προορίζει για μια εκπομπή μαγειρικής, όπου θα είναι το «πρότυπο» της «κλασικής νοικοκυράς», εκείνη αντιστέκεται σθεναρά και παρά τα αρνητικά σχόλια, καταφέρνει το ακατόρθωτο! Να μάθει σε όλες τις γυναίκες που την παρακολουθούν χημεία, αλλά και να διεκδικούν τα δικαιώματα τους! 

Παράλληλα με όλα αυτά, ξεδιπλώνεται και η ιστορία του άντρα της μέσα από την κόρη της, που και αυτή η ιστορία είχε πολύ ενδιαφέρον! Αγάπησα όλους τους πρωταγωνιστές, και φυσικά τον σκύλο τους, τον Εξίμιση! 

Ένα ελπιδοφόρο βιβλίο, που παρά το ότι ανέβαζα παλμούς επικίνδυνα με τα όσα άκουγε η Ελίζαμπεθ, ήταν μια ηρωίδα που την «παραδέχτηκα», αφού κάθε κίνηση και σκέψη της έβγαινε φυσικά και αβίαστα! Παράδειγμα προς μίμηση, μέσα από ένα λογοτεχνικό και γεμάτο χιούμορ βιβλίο, που εύχομαι να εμπνεύσει πολλές γυναίκες εκεί έξω, να τολμήσουν, να βγουν στον κόσμο, να υψώσουν το ανάστημα τους, να διεκδικήσουν όσα πιστεύουν πως τους ανήκουν, και φυσικά εμείς θα είμαστε εδώ να γιορτάζουμε για κάθε μια ξεχωριστά!