Για μια νύχτα αγάπης - Εμίλ Ζολά

 Ένα μικρό διήγημα από τον Εμίλ Ζολά, που παρά τον έντονο νατουραλισμό, δεν παύει να στερείται αγωνίας και συναισθήματος. Μια ιστορία που κρύβει μέσα της την απελπισία ενός ερωτευμένου ανθρώπου, την εκμετάλλευση, την ανθρώπινη φύση και τον τρόπο που λειτουργεί σε συνθήκες στις οποίες υπερισχύει το ένστικτο. 

Και όλα ξεκινάνε, όταν τα φώνα σβήνουν. Όλα γίνονται για μια νύχτα αγάπης!

Ο νεαρός και φτωχός Ιουλιανός είναι ερωτευμένος με την Φραντζέσκα, την κόρη του μαρκησίου ντε Μαρσάν, η οποία αγνοεί την ύπαρξη του. Ο ερωτοχτυπημένος Ιουλιανός, που κάθε βράδυ την χαζεύει από το παράθυρο του δωματίου της, αρχίζει να πάιζει φλάουτο μόνο για αυτήν, με την ελπίδα να τον ακούσει. Κάποια στιγμή, το όνειρο του Ιουλιανού γίνεται πραγματικότητα, και η Φραντζέσκα τον προσκαλεί στο δωμάτιο της. Αυτό όμως που θα αντικρύσει πηγαίνοντας στο δωμάτιο του, σίγουρα δεν είναι αυτό που μπορούσε να φανταστεί. Ένα πτώμα στο κρεβάτι της νεαρής, και μια αποστολή για τον Ιουλιανό που θα τον οδηγήσει στα άκρα. Και όλα αυτά, για μια νύχτα αγάπης...

Δύο εκ διαμέτρου αντίθετοι χαρακτήρες, μια χειριστική φιγούρα, και ένα υποχείριο, τυφλωμένο από έρωτα, ικανό να κάνει τα πάντα, ακόμα και αν δεν καταλαβαίνει πλήρως τις πράξεις του. Μια υπέροχη ιστορία, που αν και έχει έντονο τον ρομαντισμό, είναι κατεξοχήν κοινωνική. Γραμμένο σε μια εποχή λίγο πιο ''καθωσπρέπει'' τολμά να αναδέιξει τα ανθρώπινα πάθη και αδυναμίες. Η ιστορία κυλάει φυσικά, με ένα δραματικό τέλος, φυσικό επακόλουθο της όλης ιστορίας.  Στο τέλος πάντα ο ''αδύναμος'' παραμένει θύμα, και ο ''δυνατός'' συνεχίζει χωρίς τύψεις. Ένα ρεαλιστικό τέλος, και στο υπόβαθρο οι ήρωες του Ζολά που απλά κυλούν στο ρεύμα που τους οδηγούν τα πάθη τους...

Μου άρεσε πάρα πολύ η συγκεκριμένη ιστορία. Με μικρά και κοφτά κεφάλαια, παρά τον έντονο νατουραλισμό, χωρίς ωραιοποιήσεις και ιδιαίτερες φανφάρες, με τόση λυρικότητα όση χρειάζεται , -η οποία πολλές φορές ήταν απόροια της ευαισθησίας του πρωταγωνιστή- είναι από τις ιστορίες που απολαμβάνω να διαβάζω!