Συνέντευξη με την συγγραφέα Χρύσα Βασιλείου, και διαγωνισμός για ένα αντίτυπο του βιβλίου της

 Πριν από κάποιες ημέρες σας είχα γράψει για ένα αστυνομικό βιβλίο, το οποίο μπορεί να διαδραματίζεται στο εξωτερικό, αλλά πίσω από την ιστορία του κρύβεται μια Ελληνίδα συγγραφέας, η Χρύσα Βασιλείου. Ένα κορίτσι που λατρέυει το βιβλίο, και αυτό φαίνεται, αφού όλες οι ασχολίες της περιστρέφονται γύρω από αυτό! Με σπουδές στην Φιλοσοφική, γράφει σε πολλά site κριτικές για βιβλία, αλλά είναι και επιμελήτρια, σίγουρα θα έχετε διαβάσει κάποιο από τα βιβλία που έχει αναλάβει! Η αγάπη της φαίνεται και από το πρώτο της βιβλίο, Σκιές από το παρελθόν, μια ιστορία που δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα αντίστοιχες ιστορίες συγγραφέων από το εξωτερικό. 

Πάμε λοιπόν να γνωρίσουμε καλύτερα την συγγραφέα Χρύσα Βασιλέιου, και στο τέλος της συνέντευξης σας περιμένει μια έκπληξη! 

1. Γράφεις, διαβάζεις, είσαι επιμελήτρια και κριτικός βιβλίων. Αλήθεια, θυμάσαι πως ξεκίνησε το ταξίδι σου στον κόσμο της λογοτεχνίας; Ποια ήταν τα πρώτα σου αναγνώσματα;

Επειδή όταν ήμουν μικρή ζητούσα συνεχώς από τη μαμά μου να μου διαβάζει παραμύθια και είχε απαυδήσει η γυναίκα, μου έμαθε την αλφαβήτα από την ηλικία των τεσσάρων χρόνων περίπου. Το πρώτο μου «κανονικό» βιβλίο το απέκτησα γύρω στα πέντε και ήταν μια εικονογραφημένη έκδοση της Οδύσσειας. Στην Α’ Δημοτικού είχα την ευλογία (ευλογία το θεωρώ, πραγματικά) να γνωρίσω τα βιβλία της Enid Blyton. Τα 5 Λαγωνικά και Το κολέγιο του Σαιν Κλαιρ ήταν οι πρώτες μου λογοτεχνικές συντροφιές, και ακολούθησαν πολλά ακόμα βιβλία με ήρωες παιδιά.

2. Οι Σκιές από το παρελθόν, είναι το πρώτο σου αστυνομικό μυθιστόρημα, και είναι μια πολύ προσεγμένη δουλειά. Σε βοήθησε καθόλου σε αυτό η ενασχόληση σου με την κριτική βιβλίων, ούτως ώστε να αποφύγεις πιθανές παγίδες, ή το έγραψες πιο ελεύθερα;

Πρώτα απ’ όλα, σ’ ευχαριστώ πολύ! Σε ό,τι αφορά τις κριτικές βιβλίων, όχι δεν μπορώ να πω πως με βοήθησαν. Πολύ απλά, γιατί το βιβλίο γράφτηκε πριν ξεκινήσω να ασχολούμαι με τις κριτικές βιβλίων. Η όποια… λογοτεχνική μου εμπειρία σε ό,τι αφορά τη συγγραφή των Σκιών προέρχεται από την εμπειρία μου ως φανατική αναγνώστρια αστυνομικών βιβλίων και από τις γνώσεις που αποκόμισα από τις σπουδές μου.

3. Πως αποφάσισες να μπεις στον χώρο της αστυνομικής λογοτεχνίας;

Το αστυνομικό μυθιστόρημα είναι το πιο αγαπημένο μου λογοτεχνικό είδος – και ως αναγνώστρια, και ως βιβλιοκριτικός και ως συγγραφέας. Ακόμα και μερικά από τα παιδικά βιβλία που σου ανέφερα παραπάνω είχαν μια ισχυρή δόση αστυνομικού μυστηρίου μέσα τους – άρα, το είχα το… μικρόβιο από μικρή! Όταν λοιπόν γεννήθηκε μέσα μου η ιδέα, η απόφαση να ασχοληθώ με τη συγγραφή, ήταν μοιραίο να επιλέξω το συγκεκριμένο είδος. Αυτονόητο, θα έλεγα καλύτερα!

4. Η ιστορία σου διαδραματίζεται στο Έιμερι του Ουισκόνσιν. Προσωπικά, βρήκα πολύ ενδιαφέρον το γεγονός ότι διαδραματίζεται στο εξωτερικό. Πως έγινε αυτή η επιλογή;

Μία από τις μεγαλύτερες «παραξενιές» μου ως αναγνώστρια είναι να διαβάζω κυρίως βιβλία που η πλοκή τους διαδραματίζεται στο εξωτερικό. Γιατί; Γιατί εμένα το βιβλίο με ταξιδεύει με πολλούς τρόπους και ένας από αυτούς θέλω να είναι και γεωγραφικά, σε μέρη που δεν γνωρίζω και δεν έχω επισκεφτεί ποτέ. Ό,τι έχω γράψει μέχρι σήμερα (διηγήματα, κάποια προσχέδια μυθιστορημάτων και τις Σκιές από το παρελθόν), όλα τους διαδραματίζονται κάπου στο εξωτερικό. Το Έιμερι δεν το γνώριζα ούτε εγώ. Όταν ξεκίνησα να πλάθω στο μυαλό μου την ιδέα του βιβλίου, τη συζήτησα με μια φίλη μου που μένει μόνιμα στην Αμερική και τη ρώτησα αν έχει υπόψη της κάποια μικρή πόλη με εκείνα τα χαρακτηριστικά που διάβασες κι εσύ στο βιβλίο. Αυτή μου «σύστησε» αμέσως το Έιμερι, όπου ζουν τα πεθερικά της, και… αυτό ήταν!

5. Αντιμετώπισες κάποια δυσκολία στη προσπάθεια έκδοσης του βιβλίου σου;

Για να είμαι ειλικρινής, ναι. Νομίζω πως αυτό δεν αποτελεί έκπληξη για κανέναν απ’ όσους ασχολούμαστε με τον εκδοτικό χώρο και γνωρίζουμε πράγματα. Ένας νέος συγγραφέας καλείται να αντιμετωπίσει αρκετές δυσκολίες όταν προσπαθεί να μπει σ’ αυτόν τον χώρο, και μία από τις μεγαλύτερες είναι η απόρριψη του έργου του. Σε ό,τι αφορά εμένα, οι περισσότεροι απ’ όσους το έστειλα το απέρριψαν με την αιτιολογία ότι ένα αστυνομικό μυθιστόρημα δεν συμβάδιζε με το εκδοτικό τους πρόγραμμα τη δεδομένη στιγμή ή ότι θα προτιμούσαν η πλοκή του να διαδραματίζεται κάπου στην Ελλάδα, για να είναι περισσότερο προσιτή στον αναγνώστη. Ευτυχώς, στις εκδόσεις Ωκεανίδα βρήκα ανθρώπους που δεν θεώρησαν πως κάτι τέτοιο θα ήταν τροχοπέδη και με υποδέχτηκαν με τον καλύτερο τρόπο και με μια ανοιχτή αγκαλιά.

6. Επειδή ασχολείσαι και με την κριτική βιβλίων, αλλά και την επιμέλεια, θα ήθελα να μας πεις πως βλέπεις τα πράγματα στον εκδοτικό χώρο σε σχέση με τους πρωτοεμφανιζόμενους συγγραφείς. Πιστεύεις πως δίνονται ευκαιρίες στους νέους συγγραφείς; Το αναγνωστικό κοινό τους προτιμά;

Ως επιμελήτρια βιβλίων, έρχομαι σε επαφή κυρίως με έργα πρωτοεμφανιζόμενων συγγραφέων – ή άντε, με συγγραφείς που έχουν εκδώσει ένα-δυο βιβλία και ακόμη παλεύουν να βρουν τη θέση τους στον χώρο. Όπως συμβαίνει σε όλους τους χώρους, έτσι και για έναν πρωτοεμφανιζόμενο συγγραφέα τα πράγματα είναι αρκετά δύσκολα. Μπορεί να μιλάμε για μια πραγματικά εξαιρετική πένα, που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από γνωστότατους Έλληνες ή και ξένους συγγραφείς, όμως οι εκδοτικοί την απορρίπτουν είτε λόγω είδους (που θεωρούν πως δεν θα πουλήσει ή «δεν τους εκφράζει») είτε λόγω ονόματος. Γιατί, ας μη γελιόμαστε, φυσικά και παίζει ρόλο το όνομα! Ένας αναγνώστης μπορεί να αγοράσει ένα βιβλίο απλά και μόνο επειδή είναι του Τάδε, χωρίς να τον ενδιαφέρει η πλοκή ή το αν είναι καλό. Ένα όνομα-«κράχτης» θεωρείται πλεονέκτημα εξαρχής για έναν εκδοτικό, γιατί μπορούν να στήσουν ολόκληρο πρόμο πάνω του και ποντάρουν στην απήχηση που έχει ήδη στο κοινό. Δυστυχώς, υπάρχει μια σημαντική μερίδα αναγνωστών που δεν επιλέγει τους νέους συγγραφείς. Πιστεύω όμως πως αυτό δεν γίνεται τόσο επειδή τους σνομπάρει ή δεν τους εμπιστεύεται, αλλά απλά γιατί δεν γνωρίζει καν τους ίδιους και τα βιβλία τους! Πάντως, πλέον υπάρχουν αρκετοί εκδοτικοί όπου μπορεί να βρει στέγη ένας νέος συγγραφέας, ουσιαστικά χρηματοδοτώντας ο ίδιος την έκδοση του έργου του. Είναι μια πρακτική που εφαρμόζεται παγκοσμίως, άλλωστε, και πολλοί γνωστοί συγγραφείς πρωτοσυστήθηκαν στο αναγνωστικό κοινό μέσω της αυτοέκδοσης. Έχεις τον τρόπο να παρουσιάσεις τη δουλειά σου, τουλάχιστον, κι από κει και πέρα θα σε κρίνουν οι αναγνώστες και ο χρόνος!

7. Η αλήθεια είναι πως ένας νέος συγγραφέας, ακόμη και αν δεν βρει άμεση στήριξη, αν το έργο του αγαπηθεί μπορεί να γίνει γνωστό μέσα από τα social media, και χώρους όπως το bookstagram. Εσένα σε έχει βοηθήσει; Σου αρέσει η άμεση επαφή με τον αναγνώστη;

Το γνωρίζω αυτό που λες και συμφωνώ μαζί σου. Ξέρω πολλούς που, πριν καν εκδώσουν το πρώτο τους βιβλίο, έχουν ήδη αναπτύξει έναν ευρύτατο κύκλο που περιλαμβάνει followers και υποστηρικτές, με τους οποίους συνομιλούν για τα βιβλία -και όχι μόνο- καθημερινά. Αυτό οδηγεί αυτόματα σε προμοτάρισμα από την πλευρά τους όταν με το καλό βγει το βιβλίο τους, γιατί εννοείται ότι μέσω ενός λογαριασμού με πολλούς ακόλουθους και επιρροή ή μέσω μιας βιβλιοομάδας μπορεί πιο εύκολα και να ακουστεί και να γίνει γνωστό ένα βιβλίο. Εμένα όμως προσωπικά όχι, δεν με έχει βοηθήσει. Ίσως γιατί δεν έχω επενδύσει κι εγώ η ίδια πολύ στην επικοινωνία μέσω social media, δεν έχω αναπτύξει μεγάλο κύκλο βιβλιόφιλων. Αυτό όμως σε καμία περίπτωση δεν γίνεται από σνομπισμό ή οτιδήποτε τέτοιο, απλά δεν «το έχω» τόσο πολύ με όλο αυτό. Δεν αφιερώνω πολύ χρόνο στο να σχολιάζω ποστ σε ομάδες στο FB ή accounts στο Instagram· ίσως γιατί ξοδεύω ούτως ή άλλως πολλές ώρες μπροστά στην οθόνη δουλεύοντας ή γράφοντας και μερικές φορές δεν θέλω να βλέπω άλλο το πληκτρολόγιο! Και αυτά, ξέρεις, είναι δούναι και λαβείν. Η επαφή με τον αναγνώστη φυσικά και μου αρέσει, αλίμονο! Σε ποιον δεν θα άρεσε; Κάθε σχόλιο για το βιβλίο ή τη δουλειά μου ή εμένα προσωπικά πάντα με κάνει πολύ χαρούμενη και περήφανη. Και η άμεση επαφή μαζί τους, είτε μέσω ενός μηνύματος στα social media είτε σε βιβλιοπαρουσιάσεις ή εκθέσεις βιβλίου, είναι ένα μοναδικό συναίσθημα!

8. Τι θα ήθελες να αισθανθεί ο αναγνώστης κλείνοντας το βιβλίο σου;

Χαρά και ικανοποίηση που το επέλεξε. Ότι τον δικαίωσε αυτή η επιλογή του και δεν σπατάλησε τον χρόνο του διαβάζοντάς το. Ότι τον ταξίδεψε. Ότι θα ήθελε να μην είχε τελειώσει ακόμη. Και, πάνω απ’ όλα, ότι κάτι κέρδισε ή του έμεινε από αυτό.

9. Ετοιμάζεις κάτι νέο συγγραφικά;

Ναι, βρίσκομαι στη φάση συγγραφής του δεύτερου μυθιστορήματός μου. Είναι κι αυτό αστυνομικό και η πλοκή του διαδραματίζεται και πάλι στις ΗΠΑ, αλλά σε μια πολύ γνωστή πόλη αυτή τη φορά. Γράφω όποτε έχω ελεύθερο χρόνο, αν και δεν είναι πάντα εύκολο. Στόχος μου είναι να το τελειώσω μέχρι τις γιορτές. Θα δείξει…

10. Τέλος, θα ήθελα να πεις κάτι, -ο,τιδήποτε θέλεις εσύ!- στους αναγνώστες του readoclock.gr!

Να διαβάζετε ό,τι σας αρέσει και σας γεμίζει και κάθε βιβλίο που επιλέγετε να είναι μια ξεχωριστή εμπειρία, ένα καινούριο ταξίδι γεμάτο συγκινήσεις και ανατροπές. Σας ευχαριστώ για τον χρόνο που διαθέσατε για να διαβάσετε αυτή τη συνέντευξη!

-----

Ευχαριστώ πολύ και εγώ με την σειρά μου την Χρύσα Βασιλείου για αυτήν την συνέντευξη! 

-----

Και, για τους αναγνώστες του readoclock.gr :

Μαζί με την συγγραφέα Χρύσα Βασιλείου κληρώνουμε ένα αντίτυπο του βιβλίου της Σκιές από το παρελθόν. Για να λάβετε συμμετοχή, αλλά και να διαβάσετε τους όρους και τις προϋποθέσεις συμμετοχής, πατήστε : ΕΔΩ!