Το Φτυάρι - Lize Spit

Είναι από τις λίγες φορές που ξεκίνησα να διαβάζω ένα βιβλίο με ανυπομονησία, και κατέληξε να με διαλύσει, και να με αφήσει άναυδη, με πολλούς τρόπους. Το Φτυάρι, από τη Lize Spit, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο, είναι ένα βιβλίο που σίγουρα θα θυμάμαι για πολύ καιρό, και θα μου πάρει μέρες να μπορέσω να το ξεπεράσω!

Το φτυάρι - Lize Spit 

Η Εύα,  χρόνια μετά τη φυγή της, θα γυρίσει πίσω στη γενέτειρα της. Ένα μικρό φλαμανδικό χωριό, και ένα καλοκαίρι από τα παλιά, το οποίο τη σημάδεψε ανεπανόρθωτα θα έρθουν μαζί με αυτήν. Μέσα από τις σελίδες του μυθιστορήματος, γυρνάμε πολλές φορές στο παρελθόν, όπου μαθαίνουμε τι είχε γίνει τότε. Η Εύα, ο Λόρενς και ο Πιμ, τρεις παιδικοί φίλοι, μπλέκουν σε ένα παιχνίδι - ιδέα των αγοριών, που σκοπό έχουν να πείσουν τα κορίτσια του χωριού να γδυθούν μπροστά τους. Η Εύα, γίνεται ο συνδετικός κρίκος, αφού καλείται να βρει ένα αίνιγμα, το οποίο θα δίνεται σε κάθε κορίτσι όπου θα πρέπει να βρει τη λύση του. Για κάθε ερώτηση το κάθε κορίτσι, πρέπει να βγάλει και από ένα ρούχο. Συμφωνεί από ανάγκη να μείνει στην παρέα των αγοριών, αλλά φυσικά τα πράγματα ποτέ δεν πάνε όπως τα υπολογίζουν. Και τα ψυχικά τραύματα, μένουν εκεί για χρόνια...

Η αλήθεια είναι πως η αρχή κυλούσε αργά χωρίς κάποια ιδιαίτερη δράση ή ένταση. Όμως, από την αρχή του μυθιστορήματος, και ενώ ο αναγνώστης αντιλαμβάνεται πως κάτι κακό έχει συμβεί στο παρελθόν, υποβόσκει ένα μυστήριο στην όλη ατμόσφαιρα. Προχωρώντας, η δράση γίνεται πιο έντονη, οι χαρακτήρες παίρνουν μεγαλύτερη δύναμη, ενώ αποκορύφωμα είναι οι τελευταίες σελίδες, όπου και γίνεται το μεγάλο μπαμ!

Η σεξουαλική και ψυχολογική βία είναι τόσο ρεαλιστικά δομημένη, που σε πολλά σημεία νόμιζα πως πονούσα και εγώ η ίδια. Δεν είναι όμως το αίσθημα του πόνου μόνο. Είναι και όλο αυτό το συναίσθημα της διάλυσης που σου μένει, και σου ανακατεύει τα σωθικά. Η χωριάτικη νοοτροπία, η εκδίκηση, και τα καλά κρυμμένα συναισθήματα που γίνονται χειμαρρώδεις σκέψεις, σε αφήνουν με ένα ακαθόριστο συναίσθημα. Δεν ξέρω τι με πόνεσε πιο πολύ, οι σκηνές της σωματικής ή της ψυχολογικής βίας, ή η μη απόδοση δικαιοσύνης, που σίγουρα θα με έκανε να νιώσω καλύτερα, και θα έπαιρνε αυτό το βάρος από μέσα μου. 

Οι χαρακτήρες, έχουν όλοι τον ρόλο τους σε αυτήν την ιστορία, ακόμη και αν δεν εμφανίζονται για πολύ. Και φυσικά, ο κάθε χαρακτήρας σου προκαλεί έντονα συναισθήματα, και με εξαίρεση δυο τρεις, είναι όλα αρνητικά! Θυμίζει αυτές τις περιπτώσεις που καθημερινά ακούμε γύρω μας. Το bullying που οι περισσότεροι γνωρίζουν πως γίνεται και όμως σιωπούν. Μόνο που εδώ οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν. Μα είναι όλοι υπεύθυνοι, και αυτό είναι που το κάνει ακόμα πιο σκληρό. 

Το Φτυάρι είναι ένα βιβλίο που απαιτεί πολύ γερό στομάχι. Σίγουρα θα μείνει στο μυαλό του αναγνώστη, και θα καταφέρει να του μεταδώσει όλα αυτά τα βαριά και σκληρά συναισθήματα, τη ψυχολογική μαυρίλα, μα και τα σωματικά και ψυχολογικά μαρτύρια των πρωταγωνιστών. Δεν ξέρω εάν θα το ξαναδιάβαζα, τουλάχιστον σίγουρα όχι τόσο άμεσα, όμως όσο περνάει ο καιρός και αποστασιοποιούμαι από όλο αυτό, δε μπορώ παρά να μην δώσω τα εύσημα στη συγγραφέα Lize Split, για αυτήν την πρώτη της συγγραφική απόπειρα, φοβούμενη φυσικά για το τι μπορεί να δώσει ακόμη!