Η πρώτη συλλογή διηγημάτων από την Ελεάννα Βλαστού με τίτλο ''Εξαφανίσεις'', έπεσε πρόσφατα στα χέρια μου, και αν και μικρή σε έκταση, κατάφερε σε πολλά σημεία να με αγγίξει σε προσωπικό επίπεδο.
Έξι μικρά και σύντομα διηγήματα που διαδραματίζονται στην αγαπημένη Αθήνα, και έχουν κεντρικό θέμα, τι άλλο, τις Εξαφανίσεις. Εξαφανίσεις που είτε έχουν να κάνουν με τη φυγή, είτε με το θάνατο. Εξαφανίσεις που λίγο πολύ, όλοι έχουμε κάποια στιγμή αντιμετωπίσει.
|
Ελεάννα Βλαστού - Εξαφανίσεις
Σε λιγότερο από 100 σελίδες, η Ελεάννα Βλαστού προσεγγίζει το βασικό θέμα της, αυτό του τίτλου της γύρω από το κοινωνικό πλαίσιο της γενιάς μας. Η οικονομική κρίση, χωρίς κάποιο πολιτικό ηχόχρωμα, υπάρχει στις σελίδες των διηγημάτων, ενώ, η πρωταγωνίστρια Αθήνα, στέκει και αυτή παντού.
Οι ιστορίες είναι μικρές, κοφτές και γραμμένες απλά. Δεν είναι κάτι πρωτότυπο, δεν έχουν κάτι που δεν έχουμε ακούσει ξανά, και ίσως για αυτό κατάφερα να τις ξεχωρίσω. Γιατί μου είναι οικείες. Τα διηγήματα δεν έχουν κάποια συναισθηματική κορύφωση, όμως τελειώνοντας την κάθε ιστορία σου μένει μια μελαγχολία, άλλες φορές γλυκιά, και άλλες πικρή, αναλόγως που και πως θα αγγίξει τον κάθε αναγνώστη.
Η γραφή της Ελεάννας Βλαστού κρύβει μια ευαισθησία και μια νοσταλγία, ενώ ταυτόχρονα είναι σύγχρονη, θίγοντας ταυτόχρονα κοινωνικές και συναισθηματικές συνθήκες που οι περισσότεροι από εμάς μπορούμε να ταυτιστούμε σε κυριολεκτικό ή μεταφορικό επίπεδο.
Είναι ένα από τα πρώτα βιβλία που σε κάνει να θέλεις να διαβάσεις και άλλα από την ίδια συγγραφέα, γιατί πιστεύεις πως έχει ακόμα να δώσει πολλά!
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου