Διαγωνισμός Αρθρογραφίας ''Αντίστροφη Μέτρηση''

Για ακόμη μια χρονιά πραγματοποιήθηκε ο διαγωνισμός αρθρογραφίας που διοργάνωσε το Πυθαγόρειο Θεώρημα. Όπως και πέρυσι, έτσι και φέτος, είχα τη χαρά και την τιμή να είμαι στην κριτική επιτροπή, μαζί με άλλους αγαπημένους φίλους και bloggers! Εκτός λοιπόν από εμένα και τον Πυθαγόρα παρέα με τις αγαπημένες Ερατώ, Αθανασία και Σέβη, διαβάσαμε και αξιολογήσαμε πολλά κείμενα, ιδιαίτερα, ξεχωριστά, μα πάνω από όλα διαφορετικά. Όμως, το κοινό διαμόρφωσε το τελικό αποτέλεσμα, και έπειτα από τη λήξη της ψηφοφορίας, βγάλαμε τα κομπιουτεράκια μας, κάναμε τους υπολογισμούς μας και βγάλαμε το νικητήριο κείμενο!

Η Ιωάννα Καμπούρη, και το κείμενο της με τίτλο ''Αντίστροφη Μέτρηση'', κατάφερε να ξεχωρίσει ανάμεσα σε 18 κείμενα, και με μεγάλη χαρά, σας το παρουσιάζω !

Λίγο πριν την αλλαγή, μέσα σε εκείνα τα δευτερόλεπτα ξεκινά αυτόματα ο απολογισμός για όσα κέρδισες, έχασες, χάρηκες, λυπήθηκες, κατάφερες, μετάνιωσες! Κάθε χρονιά μια νέα αρχή μαζί με τόσους στόχους και υποσχέσεις, μα το σημαντικότερο οι άνθρωποι που είχες δίπλα σου…οι αληθινοί…που στον κίνδυνο ήταν η ασφάλεια, στην καταστροφή η λύτρωση, στην επιτυχία η επιβράβευση, στη χαρά ήταν απλά εκεί! Φίλος λέγεται και αν μπορούσε να μεταδώσει το μέσα του…φαντάσου σαν να πνίγεσαι και εκείνα τα δευτερόλεπτα πριν την τελευταία αναπνοή να έρχεται από το πουθενά μια ανάσα μόνο με δυο κατάλληλες λέξεις, φαντάσου σαν να καίγεσαι κι όταν δεν έχει άλλο δέρμα να καεί να σε σβήνει με ένα φιλί, φαντάσου σαν να χάνονται όλες οι αισθήσεις σου και να τις επαναφέρει με μια αγκαλιά! Σχέση σχεδόν υπερφυσική, φίλοι που χωρίς λόγια επικοινωνούν στη σιωπή και χτίζουν εμπιστοσύνη με θεμέλιο την αγάπη…!

Υπάρχουν όμως και εκείνοι οι ‘’φίλοι’’ που σε έκαναν να πιστέψεις στο ‘’εμείς’’, πείθοντας με τα ωραιότερα ψέματα και φορώντας τα καλύτερα προσωπεία! Τόσο καλοί στο να προκαλούν τύψεις και ενοχές και εσύ να κινδυνεύεις να χάσεις τον εαυτό σου μέσα στην τόση ανοχή! Και μετά αναρωτιέσαι πώς γίνεται άνθρωποι να χαίρονται με τις αδυναμίες σου και ο πόνος σου να είναι ικανοποίηση για αυτούς! Εκείνο το “τι κρίμα” γεμάτο προσποίηση και εσένα να σε πυρώνει η τόση υποκρισία! Και η τραγική ειρωνεία εσύ να συνεχίζεις να δίνεις, γιατί εμπιστεύεσαι, γιατί αγαπάς, γιατί σκέφτεσαι ότι στη ζωή ό,τι δίνεις παίρνεις! Εκεί όμως που νομίζεις ότι θα πάρεις τα διπλά καταλήγεις να αδειάζεις ακαριαία! Μάθε λοιπόν ότι στη ζωή παίρνεις ότι ζητάς…μάθε να φεύγεις όταν η διαίσθησή σου στο λέει, όταν το μέσα σου φωνάζει…δεν ανταποδίδουν το καλό οι τοξικοί όσες ευκαιρίες και να δίνεις η ζήλεια τους είναι καταστροφική…!

Ξέρεις κάτι αναγνώστη μην ξεχνάς όσα έταξες στον εαυτό σου σε εκείνη την αντίστροφη μέτρηση! Κάθε νέα χρονιά σηματοδοτεί και μία αλλαγή, μην αλλάξεις όσα δεν είναι αρκετά στους άλλους, άλλαξε μόνο για να γίνεις καλύτερος…για να γίνεις αναντικατάστατος! Μάθε να μην απογοητεύεσαι και μη στηρίζεσαι σε ανθρώπους περιμένοντας να ανταμειφθείς! Μάθε να συγχωρείς και μη μετανιώνεις για τους εχθρούς που απέκτησες, γιατί μέσα από τη σύγκρουση σου έμαθαν να αντιδράς, να δοκιμάζεσαι, να ανακαλύπτεις το μέσα σου…και δε φαντάζεσαι τι μπορείς να ανακαλύψεις εκεί…δεν ξέρω αν λέγεται αντανακλαστικά, δεν ξέρω αν λέγεται δύναμη, δεν ξέρω αν λέγεται αντοχή, δεν ξέρω αν λέγεται πείσμα, δεν ξέρω αν λέγεται νεύρο, δεν ξέρω αν λέγεται ψυχή, δεν ξέρω πως στην ευχή λέγεται…ξέρω όμως ότι υπάρχει γι’ αυτό όπως και να λέγεται ξύπνα το και σταμάτα να λες τι σκληρή και οξύμωρη που είναι η ζωή…δεν είναι η ζωή σκληρή αλλά οι άνθρωποι…!

------

Με τη σειρά μου, θα ήθελα να ευχηθώ και εγώ στη νικήτρια του διαγωνισμού Ιωάννα Καμπούρη συγχαρητήρια, και να έχει μια μεγάλη πορεία στο χώρο της αρθρογραφίας.

Ακόμη, θα ήθελα να πω συγχαρητήρια σε όλους όσους έλαβαν μέρος, και να υπενθυμίσω πως το κυνήγι των ονείρων μας, δεν πρέπει να σταματάει ποτέ!

Τέλος, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Πυθαγόρα και τα υπόλοιπα μέλη της κριτικής επιτροπής για τη διοργάνωση του διαγωνισμού, την άψογη συνεργασία, και την υπέροχη φιλία που απέμεινε!