Αγαπώ, Ρήμα αμετάβατο / Ειδύλλιο - Mario De Andrade

Είναι μερικές φορές που ένα βιβλίο σε επηρεάζει μόνο και μόνο από τον τίτλο ή / και το εξώφυλλο. Πόσο άσχημο μπορεί να είναι εξάλλου ένα βιβλίο με τίτλο ''Αγαπώ, ρήμα αμετάβατο ''; Θα σας πω εγώ! Καθόλου!

Οι εκδόσεις Ροές, μας συστήνουν τον Βραζιλιάνο συγγραφέα Mario De Andrade, και το βιβλίο του ''Αγαπώ, ρήμα αμετάβατο'', με μια εξαιρετική μετάφραση, αλλά και εισαγωγή / επίμετρο, και επεξηγηματικές σημειώσεις από τον Νίκο Πρατσίνη.

Αγαπώ, ρήμα αμετάβατο - Ειδύλλιο / Mario De Andrade

Βρισκόμαστε στο Σάο Πάουλο του '20, όπου στο σπίτι του Σόζα Κόστα, εισβάλει η τριανταπεντάχρονη Γερμανίδα - φρόϊλάϊν- Έλζα ως γκουβερνάντα των παιδιών του. Όμως, ο σκοπός της δεν είναι ακριβώς αυτός, αλλά να καταφέρει να μυήσει στον έρωτα το γιο του Σόζα Κόστα, Κάρλους με το αζημίωτο. Η δουλειά της 'Ελζα, η οποία έχει γυρίσει από την ηττημένη Γερμανία ξεκινάει, όμως τα πράγματα δεν εξελίσσονται όπως ακριβώς είχαν υπολογιστεί, αφού τα συναισθήματα και των δύο ανεξαρτητοποιούνται και δημιουργούν ένα άτυπο ειδύλλιο. Το σχέδιο του πατέρα ανατρέπεται, όταν η μητέρα της οικογένειας αντιλαμβάνεται ότι κάτι συμβαίνει μεταξύ της γκουβερνάντας και του γιου της, και αποφασίζει να τη διώξει. 'Όταν ο άντρας της της εξηγεί για ποιον ακριβώς λόγο την έφερε στο σπίτι, θα κάνει πίσω, όμως η καρδιά έχει πάντα τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο. 

Ο πορτογαλόφωνος και αυτοδίδακτος συγγραφέας Mario De Andrade, έγραψε αυτό το διήγημα εισάγοντας τον μοντερνισμό, και αν και η υπόθεση και η εξέλιξη μοιάζει απλή και προβλέψιμη, για τη λογοτεχνία της ''επαρχιώτικης'' Βραζιλίας ήταν κάτι νέο. Το διήγημα αυτό, εμπεριέχει πολλές αναγνώσεις, αναγνώσεις σχετικά με το κομμάτι της φιλοσοφίας, της ψυχανάλυσης και του φεμινισμού, που κρύβονται μέσα στις λίγες αυτές σελίδες.

Ακόμη, μέσα από την ιστορία και το Ειδύλλιο της Έλζα και του δεκαεξάχρονου εφήβου, ο αναγνώστης μπορεί να συλλάβει όλο το κοινωνικοπολιτικό και οικονομικό πλαίσιο της εποχής και της χώρας, αλλά και την ειρωνική αντίθεση με την Γερμανίδα γκουβερνάντα. Οι αντιθέσεις είναι εμφανείς, και προσδίδουν ένα σατιρικό πλαίσιο. 

Σε ό,τι έχει να κάνει με την άτυπη σχέση και τα συναισθήματα που αναπτύσσονται μεταξύ των πρωταγωνιστών υπάρχει τρυφερότητα και πάθος, παρόλο που η Έλζα βιοπορίζεται από αυτήν ακριβώς την ιδιότητα, της δασκάλας του έρωτα. 

Η εισαγωγή και το επίμετρο, είναι πολύ βοηθητικά, και κάνουν το βιβλίο περισσότερο κατανοητό, όχι μόνο ως προς τα γλωσσολογικά και μορφολογικά στοιχεία του κειμένου, αλλά και ως προς την κατανόηση ολόκληρης της εποχής. 

Εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζει και το αναλυτικό βιογραφικό του συγγραφέα, καθώς και οι φωτογραφίες με στιγμιότυπα από τη ζωή και την καθημερινότητα του. 

Ομολογώ, πως το διάβασα δύο φορές! Την πρώτη έδωσα περισσότερη βάση στην ''έρευνα'' και την ανάγνωση των σημειώσεων, και αφού μπήκα στο κλίμα, το διάβασα μια ακόμη φορά, απολαμβάνοντας το λογοτεχνικά, κάτι που θα συνιστούσα!