Το Δώρο - Στέφανος Ξενάκης

Γειά και χαρά, Χαρά εδώ.

Όπως και κάθε καλοκαίρι, έτσι και φέτος πήρα μαζί στις διακοπές μου αρκετά βιβλία. Περισσότερα από όσα θα έπρεπε, και σίγουρα περισσότερα από όσα η κοινή λογική λέει πως θα προλάβει κάποιος να διαβάσει!

Την ώρα λοιπόν που περιχαρής ετοίμαζα την βιβλιοβαλίτσα μου, μου ήρθε μια φαεινή ιδέα! Μια ιδέα που ήρθε σαν αστραπή, και θέλησε να με ξεβολέψει από τις αναγνωστικές μου συνήθειες. Αποφάσισα να διαβάσω τρια βιβλία, από τρεις κατηγορίες βιβλίων, που είτε δεν είχα ιδιαίτερη επαφή, είτε είχα διαβάσει στο παρελθόν και είχα απορρίψει. Γιατί το έκανα αυτό; Για να βγω λίγο από την πεπατημένη, να διαπιστώσω αν έχω αλλάξει στις λογοτεχνικές συνήθειες και προτιμήσεις, και κυρίως γιατί καμιά φορά έχει πλάκα να βγαίνεις λίγο έξω από τα νερά σου. 

Το Δώρο - Στέφανος Ξενάκης

Κάπως έτσι ξεκίνησαν τα δικά μου #vivliopeiramata , και το πρώτο βιβλίο που συμμετείχε σε αυτά ήταν ένα βιβλίο τύπου αυτοβελτίωσης, ή για να το πω καλύτερα ανήκει στην κατηγορία ''Ευ ζην''. Μια κατηγορία με την οποία έχω έρθει μεν σε επαφή και στο παρελθόν, χωρίς να είναι η αγαπημένη μου. Ξεκίνησα λοιπόν με Το Δώρο, του Στέφανου Ξενάκη, από τις Εκδόσεις Key Books.

Το Δώρο, αποτελεί στην ουσία ένα ''τετράδιο θαυμάτων'' του συγγραφέα, όπου καταγράφει σε αυτό περιστατικά τα οποία έχει ζήσει, και μέσα από απλές ή πιο σύνθετες συνθήκες τον οδηγούν σε ένα δίδαγμα. Οι ιστορίες που το αποτελούν είναι μικρές σε έκταση και τρέχουν σαν νερό, ενώ η γλώσσα είναι απλή, καθημερινή και αρκετά προφορική. Αυτός είναι και ένας λόγος που κάνει το συγκεκριμένο βιβλίο να είναι πιο άμεσο στον αναγώστη, πολλές φορές νόμιζα πως είχα τον συγγραφέα απέναντι μου και τον άκουγα να μου μιλάει. 

Το Δώρο είναι η ίδια  μας η ζωή, και όσα μικρά ή μεγάλα συμβαίνουν γύρω μας και καθημερινά προσπερνάμε. Σε κάθε σελίδα του βιβλίου ανακαλύπτεις πράγματα που ήδη ήξερες αλλά αγνοούσες, που τα κοιτούσες αλλά δεν τα έβλεπες,  και αντιλαμβανόσουν ότι έχεις ήδη την ευτυχία στα χέρια σου. Έπιασα τον εαυτό μου αρκετές φορές να κουνάω καταφατικά το κεφάλι μου, άλλες φορές απαντούσα κιόλας (!) ''ναι, έχεις δίκιο, έτσι είναι!''. Ο Στέφανος Ξενάκης σε αυτό το βιβλίο ξεδίπλωσε τον εαυτό του, την οικογένεια του, την ίδια του τη ζωή με τέτοιον τρόπο που όταν διαβάσεις αυτό το βιβλίο, νιώθεις πως όχι μόνο τον ξέρεις, αλλά και πως είναι ένας καλός σου φίλος.

Αυτό το βιβλίο αν και ήταν ένα ευχάριστο διάλειμμα από την καθημερινότητα, με έβαλε σε αρκετές σκέψεις σχετικά με το πως βλέπω και πως ορίζω τις καταστάσεις. Είναι στο χέρι μας να βλέπουμε τα θετικά, να εκτιμούμε τη ζωή, να μοιράζουμε χαρά και αγάπη, γενναιοδωρία και καλοσύνη. Είναι στο χέρι μας να αρπάξουμε αυτό το δώρο που λέγεται ζωή, και να το ευχαριστηθούμε όσο δεν πάει...

Το πρώτο μέρος από τα #vivliopeiramata στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία!