Σε Είδα - Clare Mackintosh

Γειά και χαρά, Χαρά εδώ!

Στη σημερινή ανάρτηση θα σας γράψω για το τελευταίο βιβλίο που διάβασα, και είναι ένα ψυχολογικό θρίλερ από την Clare Mackintosh, με τίτλο Σε είδα!

Σε Είδα - Clare Mackintosh

Η Ζόι Ουόκερ είναι μια χωρισμένη γυναίκα, που ζει με τα δύο της παιδιά και τον σύντροφο της. Καθημερινά ακολουθεί την ίδια διαδρομή με το μετρό για να πάει από το σπίτι στη δουλεία και τούμπαλιν, ενώ ζει μια απλή και ήσυχη ζωή!

Όλα αλλάζουν, όταν μια μέρα επιστρέφοντας στο σπίτι βλέπει τη φωτογραφία της σε μια εφημερίδα, και πιο συγκεκριμένα στη στήλη με τις ροζ γραμμές, που οδηγεί σε μια ιστοσελίδα με τίτλο findtheone. Και ενώ όλοι προσπαθούν να την καθησυχάσουν και να την πείσουν πως η γυναίκα στη φωτογραφία είναι απλά κάποια που της μοιάζει, εκείνη δεν πείθεται με τίποτα.

Τις επόμενες ημέρες εμφανίζονται και άλλεε γυναίκες στις περιέργες αυτές αγγελίες, μέχρι που μια από αυτές καταλήγει νεκρή. Η αστυνομία δεν πιστέυει πώς υπάρχει κάποια σύνδεση.

Η Ζόι τότε φοβάται ακόμα περισσότερο. Κάποιος την παρακολουθεί, κάποιος ξέρει τα πάντα για αυτήν, ξέρει που βρίσκεται και τι κάνει κάθε στιγμή. Θα μπορέσει να ξεφύγει; Θα την πιστέψει η αστυνομία;

Λοιπόν, πρώτα απ΄όλα να πω πως είναι σίγουρα ένα από τα βιβλία που σε καθηλώνουν, ακόμα και εάν σε πολλά σημεία πλατειάζει. Το θέμα είναι από μόνο του αρκετά τρομακτικό, το να σε παρακολουθεί κάποιος και να ξέρει την κάθε σου κίνηση, καθώς και το τι μπορεί να μάθει ένας άγνωστος για σένα από αυτά που εσύ έχεις επιλέξει ή και όχι να μοιράζεσαι στα social media, είναι θέματα που προκαλούν μια ανατριχίλα όπως και να χει!

Μου άρεσε που μεταξύ των αφηγήσεων υπήρχε και το γράμμα κάποιου προσώπου -κλειδί - δεν κάνω σποιλερ! Κάποια κομμάτια ήταν τραβηγμένα μπορώ να πω, αλλά και πάλι ήταν από τα βιβλία που δεν μπορούσα να αφήσω, με κρατούσε σε αγωνία και ήθελα να μάθω και άλλα για την εξέλιξη της ιστορίας. 

Βέβαια εκτός από το κομμάτι του θρίλερ και της παρακολούθησης, η Clare Mackintosh ασχολείται αρκετά και με τις προσωπικές σχέσεις της οικογένειας. Ακόμα και έτσι δεν ξεφεύγει από το βασικό θέμα, και σε κρατάει από την αρχή μέχρι το τέλος!

Κάτι που δε μου άρεσε, είναι το γεγονός ότι ''στοχοποιούσε'' κάποιους χαρακτήρες τόσο έντονα, που ήταν ξεκάθαρο πως αυτοί δεν είχαν καμία σχέση- κλασική τακτική!