Το Δείπνο - Herman Koch

Γεια και χαρά, Χαρά εδώ!

Το σημερινό βιβλίο για το οποίο θα σας γράψω, η αλήθεια είναι πως το διάβασα εκτός προγράμματος! Είναι από εκείνα τα βιβλία που παίρνεις,τα αφήνεις στη βιβλιοθήκη σου, και τα φυλάς για κάποια πιο ιδιαίτερη στιγμή- η οποία δε φτάνει ποτέ, και απλά τα διαβάζεις! 

Μια διαφήμιση στο internet με ''ταρακούνησε'' όταν πληροφορήθηκα πως Το Δέιπνο του Herman Koch θα ανέβει σε θεατρική παράσταση! Και εγώ λατρεύω το θέατρο! Και είμαι και  ''φυτό ''! Θέλω πρώτα να διαβάζω το βιβλίο, και μετά να βλέπω την ταινία / παράσταση! Ε, και το διάβασα! Τώρα μένει να κλείσω τα εισιτήρια!

Το Δείπνο - Herman Koch

Δυο παντρεμένα ζευγάρια αποφασίζουν να δειπνήσουν σε ένα ακριβό και ''κυριλέ'' ολλανδικό ρεστοράν. Ο αφηγητή είναι ο ένας εκ των δύο αντρών, ο οποίος είναι ο λιγότερο αχώνευτος ήρωας. Ελάχιστα όμως για να λέμε και την αλήθεια!

Τα δύο αυτά ζευγάρια, έχουν ένα κοινό μυστικό. Τα παιδιά τους έχουν διαπράξει ένα έγκλημα, ένα έγκλημα που δεν έχει μέινει κρυφό αφού βίντεο από την στιγμή που γίνεται έχει προβληθεί στο διαδύκτιο. Το μόνο που δεν φαίνεται είναι τα πρόσωπα των παιδιών που το έκαναν, αλλά για πόσο;

Τόσο όσο θα χρειαστεί οι γονεις τους απαθέστατα και ειρωνικά να συζητήσουν την ώρα που δειπνούν στο ακριβό εστιατόριο! Τι μπορεί να σκαρφιστούν για να βοηθήσουν τα παιδιά τους; Και ποια είναι η σωστή βοήθεια σε αυτήν την περίπτωση; Υπάρχουν συνέπειες για όλες μας τις πράξεις; Υπάρχουν δικαιολογίες ικανές να σε απαλλάξουν από το βάρος ενός εγκλήματος; Και τέλος, εγκληματίας γεννιέσαι ή γίνεσαι; 

Αυτά και άλλα πολλά προκύπτουν έπειτα από την ανάγνωση αυτού του κατεξοχήν θεατρικού μυθιστορήματος. Καυστικό, ανήθικο και πολυεπίπεδο το βιβλίο του Herman Koch σίγουρα είναι ένα από τα βιβλία που όταν το διαβάζεις σου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι!

Καλοδουλεμένο αν και σε ένα σημείο - αναδρομής στο παρελθόν- έκανε μια κοιλιά, θα προτιμούσα δηλαδή όλο το κείμενο να διαδραματίζεται την ώρα του δείπνου, όπως ήταν και το πρώτο μέρος του βιβλίου. Θεωρώ πως στο συγκεκριμένο κομμάτι - το κατά πόσο το DNA είναι υπεύθυνο για τις πράξεις μας- αναλώθηκε λίγο παραπάνω με τον τρόπο περιγραφής του, και κάπου κούρασε.

Παρόλ'αυτά είναι ένα κείμενο ωμό και σκληρό από αυτά που σε προβληματίζουν και που σίγουρα είμαι πολύ περίεργη να δω και την θεατρική του μεταφορά!