Επαναστάτρια με αίτια...

Κάποτε ήμουν έφηβη... Ατίθαση και ονειροπόλα... 

Ήθελα να αλλάξω τον κόσμο... Να κάνω μια επανάσταση...

Έκανα πίρσινγκ και έβαφα τα μαλλιά μου κόκκινα. Φόραγα δύο διαφορετικά ολ σταρ- που τα ζωγράφιζα κιόλας! Πήγαινα σε πορείες και φώναζα συνθήματα, και ας μην ήξερα το λόγο... Ήθελα να γίνω χίπισσα, να πάρω ένα βανάκι και να γυρίσω τον κόσμο. Σκεφτόμουν να στήσω έναν πάγκο στο Μοναστηράκι που θα πουλούσα τα κοσμήματα που έφτιαχνα ! Ήθελα να κάνω γυμνή διαμαρτυρία έξω από τη Βουλή...Να σώσω τις Καρέτα Καρέτα και να κρεμαστώ έξω από ένα καράβι που πετάει απόβλητα στις θάλασσες για να διαμαρτυρηθώ! Ήθελα να ανήκω σε μια ομάδα που απλά επαναστατούσε για όλους και για όλα! 

Μετά μεγάλωσα... Και ήρθε η ενήλικη ζωή... Η επαναστάτρια δεν υπήρχε πια! Τα ολ σταρ γίνανε γόβες, οι τζίβες έφυγαν για πάντα και οι πορείες αντικαταστάθηκαν από ήρεμα βράδια μπροστά στον καναπέ. Το ''σύστημα'' που ήθελα να γκρεμίσω είχε γίνει η καθημερινότητα μου, και το βανάκι που θα γύριζα τον κόσμο ήταν μια ξεθωριασμένη αφίσα στο ντουλάπι... Ήμουν μια απλή καθημερινή κοπέλα! 

Μα η σπίθα στην καρδιά δε σβήνει εύκολα... Και αν είσαι γεννημένος επαναστάτης δε μπορείς να κάνεις διαφορετικά! Γιατί έχεις γεννηθεί με αυτό! Γιατί είναι κομμάτι της ζωής σου! Γιατί είναι ο εαυτός σου! Και επαναστάτες υπάρχουν ακόμα, περπατούν καθημερινά ανάμεσα μας, και αλλάζουν τον κόσμο γύρω μας!

Και ας μη φωνάζουν, και ας μην διαμαρτύρονται, και ας μην ακολουθούν συγκεκριμένες πολιτικές ή θρησκευτικές ιδεολογίες... Είναι παντού και πουθενά...

Επαναστάτης είναι αυτός που μπορεί ακόμα να χαμογελάει... Να κάνει όνειρα, να βάζει στόχους να τους κυνηγάει με όλη του τη δύναμη... Και επαναστάτης είναι αυτός που δεν το βάζει κάτω... Που ξέρει πως ζει μονάχα μια φορά, και πως ότι είναι να κάνει πρέπει να το κάνει τώρα... Επαναστάτης είναι αυτός που δίνει χωρίς να περιμένει. Αυτός που αγαπάει και που παθιάζεται... Αυτός που ζει τη ζωή του όπως την έχει ονειρευτεί, χωρίς να φοβάται και χωρίς να γίνεται κάποιος άλλος. Επαναστάτες είναι όλοι αυτοί που νίκησαν αρρώστιες, που μεγαλώνουν τα παιδιά τους με δυσκολίες, αλλά και αυτοί που έκαναν λάθη και έχουν το θάρρος να κοιτάξουν μπροστά και να συνεχίσουν τη ζωή τους. 

Είναι εύκολο να είσαι σε μια ομάδα, νιώθεις ότι ανήκεις κάπου, με ανθρώπους που έχουν τις ίδιες ιδέες με εσένα! Μα είναι δύσκολο να είσαι μόνος σου, και να μπορείς να εκφράζεις την άποψη σου όσο διαφορετική και αν είναι... Αλλά τα εύκολα δεν είναι για τους επαναστάτες! 


Και εγώ θα συνεχίσω της επανάσταση μου! Και θα χαμογελάω! Και θα κοιτάω μπροστά! Και θα βάζω στόχους! Και θα τους κυνηγάω! Και θα προσπαθήσω να αλλάξω τον εαυτό μου προς το καλύτερο! Ίσως έτσι μπορέσω να αλλάξω τον κόσμο! Και να είμαι μια επαναστάτρια με αίτια! Όπως είμαι σίγουρη πως θα κάνεις και εσύ θα κάνεις το ίδιο! Και που ξέρεις... Ίσως τα βανάκια μας συνατηθούν σε κάποια γωνιά της γης! Και τότε ο κόσμος θα είναι καλύτερος...!


*Το συγκεκριμένο κείμενο γράφτηκε το 2015