Ελίζα - Το Βασίλειο Πέρα από το Δάσος - Αποστολία Γκιριτζιώτη

Γειά και χαρά, Χαρά εδώ! 

Σήμερα έχουμε μια βιβλιοκριτική διαφορετική από τις άλλες. Και είναι διαφορετικη, γιατί διαφορετικό είναι και το βιβλίο στο οποίο θα αναφερθούμε!

Πρόκεται λοιπόν για το βιβλίο Ελίζα, από την Αποστολία Γκιριτζιώτη, ένα βιβλίο που ανήκει στο χώρο της φαντασίας, με τον οπόιον εγώ ομολογώ πως δεν έχω κάποια ιδιαίτερη επαφή! Πάμε λοιπόν να σας αποκαλύψω τα πάντα από αυτήν μου την εμπειρία!

Ελίζα, Αποστολία Γκιριτζιώτη

Η Ελίζα είναι η δεκαεπτάχρονη κόρη του Βασιλιά, ο οποίος αρρωσταίνει ξαφνικά. Τότε η Ελίζα, το σκάει από το Βασίλειο και χάνεται στο δάσος προκειμένου να βρει το αντίδοτο που θα σώσει τον πατέρα της. Εκεί θα βρεθεί αντιμέτωπη με περίεργα πλάσματα, ζώα που μιλάνε, μονόκερους, αλλά και ξωτικά!

Ένα από αυτά τα ξωτικά ο Έσπεν, θα γίνει φύλακας αγγελός της. Ή μήπως είναι ο θανασιμός της εχθρός; 

Μαγεία, φαντασία, περιπέτεια, αγάπη, έρωτας, δολοπλοκίες και πολλή...''παραμυθόσκονη'' είναι μερικά από τα συστατικά του βιβλίου της Αποστολίας Γκιριτιζώτη!

Η συγγραφέας πρόκειται να χαρίσει στο κοινό μια πενταλογία με τίτλο Το Βασίλειο Πέρα από το Δάσος, και η Ελίζα είναι το πρώτο μέρος αυτής!

Η αλήθεια είναι πως διαβάζοντας το στην αρχή μου φάνηκε αρκετά περίεργο, γιατί δεν είμαι ιδιαίτερα εξικοιωμένη με το είδος της λογοτεχνίας του φανταστικού - όμως στην πορεία συνήθισα την ανάγνωση του. Είναι ένα βιβλίο που διαβάζεται αρκετά γρήγορα, αφού έχει δράση, αγωνία και ανατροπές, αν και κάποιες από αυτές ήταν προβλέψιμες.

Ακόμα είναι ένα βιβλίο με πολύ ζωντανές εικόνες,που σε μεταφέρουν πλήρως στους χώρους που διαδραμτίζεται, ενώ έχει διάχυτο παντού το στοιχείο της μαγείας! Φυσικά έχει και το love story μέσα, που το κάνει πιο ανάλφρο και ευκολοδιάβαστο!

Εάν σας αρέσει η λογοτεχνία του φανταστικού, ή για την ακρίβεια η romantic fantasy λογοτεχνία, σίγουρα αξίζει να ρίξετε μια ματιά σε μια ...μαγική πενταλογία, και μια μάχη μεταξύ ανθρώπων και ξωτικών που προβλέπεται να έχει πολύ μέλλον ακόμα!

Τέλος, να σας πω, ότι μου άρεσε που διάβασα κάτι που ήταν έξω από τα νερά μου. Μπήκα σε καινούριους κόσμους, και το διασκέδασα αρκετά! Αυτός δεν είναι άλλωστε και ο σκοπός της λογοτεχνίας;